Gepubliceerd op
woensdag 1 april 2020



“Prins op het witte paard? Nee, ik droomde ervan advocaat te worden”, Hayat Barrahmun

Hayat Barrahmun droomde als 12-jarig meisje al over hoe het zou zijn om als advocaat door het leven te gaan. Haar grote voorbeeld was geen oom, buurvrouw of neef, maar – hou je vast – Ben Matlock uit de gelijknamige Amerikaanse televisieserie Matlock. Toen jaren later Hayats droom werkelijkheid werd, realiseerde zij zich dat de echte advocatenwereld heel anders was. De serie was, hoe kan het ook anders, door en door geromantiseerd. Maar gelukkig kon dat Hayats pret niet drukken.

Artikel geschreven door Sylvia Beugelsdijk


Blerick is de thuisbasis

In het Marokkaanse dorp Beni Sidel zag Hayat 43 jaar geleden het levenslicht. Op haar vierde kwam zij met haar ouders en haar 4 broers en 2 zussen naar Nederland. Venlo en later Blerick werd hun thuisbasis en daar woont ze – na een paar omzwervingen – nog. Nu bijna 40 jaar later is zij al 18 jaar advocaat arbeidsrecht en pensioen bij Boels Zanders Advocaten en vanaf 2013 een van de partners.

Opstaan tegen onrecht
Wie haar inspiratiebron was, is duidelijk, maar wat drijft haar? “Ik kan niet tegen onrecht en wil altijd al – van kleins af aan – weten waarom iets is of waarom iets niet mag. En ik help graag anderen. Op de middelbare school heb ik daarom even gedacht om maatschappelijk werker te worden. Advocaat worden was op dat moment niet realistisch, want ik zat op dat moment op de havo. Uiteindelijk ben ik – na één jaar hbo – toch rechten gaan studeren in Maastricht, want een droom laat zich natuurlijk niet wegdrukken.” Hoewel studeren destijds niet vanzelfsprekend was, hebben haar ouders Hayat altijd gesteund.

Ik droomde van advocaat worden
Zelfs trouwen of kinderen krijgen moesten wijken voor die droom. “Ik heb bepaalde plafonds moeten doorbreken en heb daar veel voor moeten laten. Bij verliefd worden lag gewoon niet mijn prioriteit. Zo simpel is het eigenlijk. Werk is voor mij belangrijker dan alle andere dingen. Ik droomde dus niet van een prins op het witte paard, maar ik droomde ervan advocaat te worden en alles wat daarbij hoort. En wie weet… is mijn ware nog niet op mijn pad gekomen. Ik zeg altijd: zeg nooit nooit.
Je weet gewoon niet hoe de dingen in het leven kunnen lopen.” Hayats droom heeft haar veel bloed, zweet en tranen gekost, maar het heeft haar ook veel moois gebracht. Ze is dankbaar voor de dingen die ze mag doen en die ze bereikt heeft. En ze is ervan overtuigd dat je nu eenmaal niet alles kunt hebben in het leven. Zij heeft dan ook geen spijt van de keuzes die ze heeft gemaakt.

Genomineerd voor Topvrouw Limburg
Een van de mooie, eervolle dingen die de meester in de rechten recent nog bereikt heeft, is de nominatie voor Topvrouw Limburg 2020. En eigenlijk moeten we schrijven 2021, want in verband met het coronavirus is ook dit evenement – niet meer dan logisch – uitgesteld. “Ik vind het echt een hele eer. Een relatie van mij heeft me voorgedragen. Ik voel me zeer gevleid. Het had trouwens niet veel gescheeld of ik had niet deelgenomen, omdat het mailtje van de organisatie in de spambox terecht was gekomen. Hierdoor heb ik het pas laat gezien. Maar eind goed, al goed.”

Rolmodel om anderen te inspireren
Met de verkiezing van Topvrouw Limburg worden inspirerende topvrouwen in de schijnwerpers gezet. Zo kunnen zij een inspirerend voorbeeld zijn voor anderen. “Ik was er zelf niet zo mee bezig, met dat rolmodel zijn. Maar als ik anderen kan inspireren om een droom uit te laten komen, dan vind ik dat alleen maar mooi. Zeker omdat ik vrouw én klein van stuk ben en een niet Nederlandse naam heb, wil ik dat rolmodel zijn voor iederéén zonder uitzondering. Uiteindelijk willen we allemaal maar een ding en dat is gelukkig zijn.”

Mensen een stem geven
Over 10 jaar ziet Hayat zich nog steeds haar ding doen. Als advocaat en partner. Daarnaast wil zij zich bewuster zijn van de rol die ze vervult en van de verantwoordelijkheid die ze heeft voor zichzelf en anderen. Zij wil binnen, maar ook buiten de advocatuur meer betekenen voor de samenleving. “Ik ben mij ervan bewust dat ik mijn positie kan inzetten om de mensen die geen stem hebben juist wél die stem te geven. Daarnaast wil ik een rol spelen om de wederzijdse vooroordelen weg te nemen. Ik heb geen toverstafje maar ik ben wel bereid om mijn  bijdrage te leveren daar waar mogelijk en nodig. En dat doe ik dan ook heel graag.”

Het belangrijkst: gezondheid en er voor elkaar zijn
Als de Blerickse door haar bril – hopelijk geen roze – naar de toekomst kijkt dan hoopt ze dat de wereld er dan beter uitziet dan nu. De coronacrisis waarin we nu zitten, brengt veel akelige dingen met zich mee, maar hopelijk gaan we dadelijk als het voorbij is meer bewust met elkaar om én met onze planeet. We krijgen nu een lesje nederigheid en dankbaarheid. En het is meer dan duidelijk dat wat er écht toe doet in het leven gezondheid is en er voor elkaar zijn.”